Sağlıklı İlişkiler Kurabilmek
Gerçek yakınlık,-tam bir güven ve açık sözlülük ortamında, düşünce, duygu ve davranışların paylaşılması -kimliklerimizin olduğu gibi sergilendiği, bizi huzura ulaştıran kavramdır. Eric Berne, hayatımızda sadece üç saatcik bir süre için gerçek yakınlık yaşayabilirsek, kendimizi şanslı saymamız gerektiğini söyler. Gerçek yakınlığı kurmak zordur. Bizler kolayca incinebiliriz, zevke olduğu kadar acı ve üzüntüye de maruz kalabiliriz.
Bağımlı sevgide birey varlığını hissetmekte zorlanır, sağlıklı sevgi ise bireyselliğe yer verir. Sağlıklı ilişkiler, tarafların birbirlerinden bağımsız olarak ve kendilerini tehdit altında hissetmeden, gelişmelerine ve değişmelerine olanak tanır. Bu özgürlüğü sağlayan, olgun eşlerin birbirlerine olan saygısı ve güvenidir.
Eğer bir insan başkasına güveniyorsa, ikinci kişi kendisine güvenildiğini bildiğinden muhtemelen o güvene daha layık hale getirerek birinci kişinin gösterdiği güveni teyit edecektir (Solomon, 2001).
Sağlıklı bir birliktelikte eşler:
1. Bireyselliğe izin verirler.
2. Eşleriyle hem birleşmeyi hem de onlardan bağımsız bir birey olarak kalmayı başarabilirler.
3. Eşlerinin güzel yanlarının ortaya çıkmasına yardımcı olurlar.
4. Bir şey bittiği zaman, bunu kabullenirler.
5 Değişime ve yeniliklere açıktırlar, bunları bizzat denerler.
6. Eşlerini, kendilerini geliştirmeye yüreklendirirler.
7. Gerçek yakınlığı kurabilirler.
8. İsteklerini dürüst bir biçimde söylerler, bu özgürlüğün bilincindedir.
9. Hem verirler, hem de alırlar.
10. Karşılarındakini değiştirmeye ya da kontrol altına almaya çalışmazlar.
11. Eşlerinin kendi kendilerine yeterli olmasını isterler.
12. Hem kendilerinin hem de eşlerinin sınırlarını bilirler.
13. Koşulsuz sevgi arayışında değildirler.
14. Sorumluluk almayı bilirler.
15. Kendilerini severler.
16. Eşlerine güvenirler; kısa ayrılıklardan zevk almayı bilirler.
17. Duygularını olduğu gibi gösterirler.
18. Yakınlaşmaya açıktırlar; incinme riskini göze alırlar.
19. Gerekli mesafeyi korumayı bilirler.
20. Eşitliğin ve kişisel gücün savunucusudurlar.
Kendilerini birilerinin duygularını tatmin etmek zorunda hissetmezler ve sevgilileri zihinsel olarak başka bir şeyle meşgul olduğu zaman, endişeye kapılmayacak kadar kendi kendilerini idare etme becerisine sahiptirler.
Sağlıklı ilişkilerde birey karşısındakinin varlığına güvenir, kendini emniyette ve kabul görmüş hisseder, düşüncelerin, hislerin ve farklılıkların açıkça ortaya konulabildiği, tutarlı ve rahat bir ortamdadır (Schaffer, B. 2010).
Sevgi bağımlılığında "Onsuz bir hayatı hayal bile edememek" vardır. Kişi bir başkası tarafından sevildiğini hissetmediği sürece, yaşadığını hissetmemektedir.
Bağımlı ilişkide, eşinin başka kişilerle görüşmesi bireyin aslında içten içe sevilmeye layık olmadığı düşüncesini pekiştirmektedir. Bilinçaltı kişiyi, sevilmeye değer biri olmadığı inancı ile eş seçimlerinde kendisini tam anlamıyla sevmeyecek kişilere yönlendirir. Böylece kişi sevilmeye değer biri olmadığı inancını kendine ispatlamış olmaktadır. Ne zamanki kendini sevmeye ve ailesi ile ilgili görüşlerini inançlarını olumlu yönde değiştirmeye başlarsa, o zaman sevip yakınlık kurabilecek kişilerle yakın ilişkiler kurabilir hale gelir.
Kaynakça:
1) Main, M., Solomon, J. Discovery of an Insecure-Disorganised Disoriented Attachment Pattern: Procedures, Findings and Implications for the Classification of Behavior. In T. B. Brazelton, & M. Yogman (Eds.), Affective Development in Infancy. Norwood, N.J: Ablex, 95-124.
2)Schaffer, B.(2010) (Çev. A. Aslı Atay), Sevgi mi? Bağımlılık mı?, Okyanus Yayıncılık.
0533 373 81 23